Psycholog: Jeśli miałaby pani życzenie porozmawiać – jestem dostępna, proszę się do mnie
odezwać.
Klientka: Dziękuję pani, ale ja mam z kim rozmawiać. Jak jest mi trudno, to spotykam się z
sąsiadką i sobie porozmawiamy, nawzajem sobie poradzimy.
Każdy z nas ma ludzi wokół siebie i zawsze znalazłby się ktoś do rozmowy. Mam tego
świadomość. Dlaczego mimo to, zachęcam do rozmowy ze specjalistą? Jakie są różnice między
pomocą sąsiedzką, przyjacielską, a pomocą profesjonalną? Spójrz proszę:
Rozmowa z przyjacielem |
Rozmowa z psychologiem |
Pomoc ze strony przyjaciela ma charakter wyrywkowy.
|
Spotkania z psychologiem są często regularnym cyklem spotkań, zazwyczaj 1 raz w tygodniu. Wszystkie te spotkania łączy też jeden temat, na który umawia się z pacjentem na początku wspólnej pracy. |
Pomoc koleżeńska nie jest obiektywna (przyjaciel jest bardziej stronniczy, niż terapeuta).
|
Większość terapeutów nie ujawnia swojego prywatnego zdania, osobistych decyzji. Skupia się na poznaniu perspektywy pacjenta, wspólnie z nim rozpatruje różne warianty zachowania. |
Ulga po takiej rozmowie jest zwykle krótkotrwała, spotkanie nie zawsze prowadzi do rozwiązania problemu.
|
Na początku współpracy umawiam się z pacjentem na konkretny wynik. Gdy go osiągniemy – wiemy, że nasze spotkania mogą się zakończyć. Ulga, jaka może pojawić się po spotkaniach z psychologiem, jest rodzajem głębokiego spokoju, niezależnego od bieżących wydarzeń. |
Przyjaciółce nie wszystko można powiedzieć bez narażania na szwank relacji.
|
Psycholog nie pracuje z pacjentem, który jest z nim spokrewniony, lub jest jego znajomym. |
W przypadku zerwania relacji treść zwierzeń może się obrócić przeciwko osobie, która się zwierzyła.
|
Pacjent i psycholog nie mają innych wspólnych spraw, poza pracą terapeutyczną, dlatego nie ma okazji, poza terapią, by pacjent okazał swoje niezadowolenie wobec zachowania psychologa. |
Przyjaciel nie musi się poczuwać do dyskrecji.
|
Psychologa obowiązuje tajemnica zawodowa, co oznacza zatrzymanie treści spotkań dla siebie. Wyjątkiem są sytuacje, gdzie podczas spotkania ujawnione są informacje o planowanym zagrożeniu życia i zdrowia swojego, lub innych. |
Powiernik może czuć się przeciążony i może mieć trudności, żeby sobie z tym przeciążeniem poradzić.
|
Jako psycholog uczę się, jak w zdrowy sposób przyjmować i odreagowywać to, co usłyszę podczas rozmów z pacjentami. |
Relacja między przyjaciółka jest symetryczna, druga strona oczekuje wzajemności, wdzięczności. |
Pacjent przychodzi do psychologa uznając jego specjalizację w pewnych tematach. Jest to usługa, jak wiele innych. Pacjent nie musi okazywać wdzięczności terapeucie za okazaną troskę, czy dyskrecję. Podobnie jak nie musi być wdzięczny sprzedawcy za kupione w jego sklepie piękne buty. |